Columns

De dagelijkse praktijk van een coffeeshopondernemer Myranda Bruin

De dagelijkse praktijk van een coffeeshopondernemer Myranda Bruin

Myranda Bruin

De dagelijkse praktijk van een coffeeshopondernemer
In deze serie vertelt een coffeeshopondernemer over wat hem of haar de laatste maanden bezig heeft gehouden. Het geeft een mooi inkijkje in een wereld die voor velen achter gesloten deuren plaatsvindt. Dit keer is het woord aan Myranda Bruin. Zij is de eigenaresse van coffeeshop 1-2-3 in Rotterdam.

Myranda (57 jaar) loopt al een tijdje mee in de sector. Ze kreeg in 1997 een gedoogvergunning voor haar shop. ‘Coffeeshop 1-2-3 is ontstaan uit een buurtclubje waar je onder het genot van een jointje kon darten en tafelvoetballen. Sinds 1992 hadden we een coffeeshoploket in het café. En in 1994 hebben we de alcohol er helemaal uitgegooid. Op een gegeven moment kregen we een seintje dat we een gedoogvergunning voor een coffeeshop konden aanvragen. Dat hebben we toen gedaan.’ Coffeeshop 1-2-3 groeide uit tot een gezellige buurtcoffeeshop. In 2005 is de coffeeshop onder druk van het strikte handhavingsbeleid van burgemeester Opstelten getransformeerd tot een afhaalshop. Myranda: ‘De regels maakten een open-deur-beleid onmogelijk. We zagen ons genoodzaakt een vingerafdruksysteem aan te schaffen om te kunnen controleren of klanten meerderjarig zijn. Daar werd toen heel streng op gecontroleerd. Je kon voor het minste of geringste je vergunning kwijtraken. Tot onze grote spijt hebben we daardoor onze verblijfsfunctie moeten staken.’ Desondanks vervult Coffeeshop 1-2-3, dat vlakbij de Kuip in Rotterdam-Zuid ligt, nog steeds een belangrijke functie in de buurt. Inmiddels werkt dochter Deborah ook in de zaak.

Myranda heeft er altijd groot belang aan gehecht om buurtbewoners, ambtenaren, politici en andere buitenstaanders uit te leggen wat er in haar coffeeshop gebeurt. Wanneer er een nieuwe gemeenteraad in Rotterdam wordt geïnstalleerd dan regelt zij een touringcar, zodat de nieuwe gemeenteraadsleden enkele coffeeshops kunnen bezoeken om kennis te maken. Samen met de Ronald Motta (kunstenaar en oud-gemeenteraadslid in Rotterdam), Marc Josemans (eigenaar van de Maastrichtse coffeeshop Easy Going) en Nicole Maalsté (auteur van verschillende boeken over de cannabisindustrie) schreef ze in 2006 het Manifest 30 jaar gedogen, waarin ze de overheid opriepen om de gevolgen van 30 jaar gedogen breed te evalueren. Ook is ze tot op heden actief voor de Vereniging tot Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) en is ze vele malen betrokken geweest bij allerlei ludieke acties om cannabis in een positief daglicht te plaatsen.

Het zal dan ook niemand verbazen dat ze op de vraag waar ze de afgelopen maand druk mee was, meteen over haar activiteiten bij het bestuur van het PCN begint. ‘We zijn zeer serieus bezig met het maken van een professionaliseringsslag in onze sector maar ook binnen de bond zelf. Volgende maand is er een Algemene Leden Vergadering waarbij we een aantal zaken aan onze leden willen voorleggen om te zien of er voldoende animo is voor de nieuwe koers die we willen uitzetten.’ Ze legt uit dat er inmiddels een aantal werkgroepen actief is, waaronder één die zich specifiek richt op de bankenproblematiek en één die uitzoekt in hoeverre schaarse vergunningen toegepast mogen worden op coffeeshops. Daarbij wordt onder andere door juristen uitgezocht wat de Europese wetgeving daarover zegt.

 Myranda maakt zich er druk over dat niet meer coffeeshopondernemers actief zijn in de bond. ‘Dit zijn onderwerpen die iedereen in de coffeeshopbranche raken. Er zijn nu zo’n 15 ondernemers binnen de bond die de poten uit hun lijf lopen. Het wordt hoog tijd dat de andere coffeeshopondernemers ook wakker worden. Je moet er iets voor doen om die vergunning te verdienen. Ook in de toekomst,’ fulmineert ze. Er zijn inmiddels verschillende gesprekken geweest met mogelijke nieuwe kandidaten voor het bestuur van het PCN. Een positieve ontwikkeling. Ze hoopt dat er ook meer ondernemers actief zullen worden in de werkgroepen. Ze noemt als voorbeeld een werkgroep voor duurzame verpakkingen. ‘Dat is iets was de branche zelf moet oppakken. In het wietexperiment worden daar nu allerlei afspraken over gemaakt met de coffeeshops in de tien deelnemende gemeenten. Die afspraken die nu worden gemaakt gelden straks voor alle coffeeshops in de branche. Dus je moet daar nú invloed op uitoefenen. En dat kan alleen als de sector goed vertegenwoordigd wordt door een professionele bond.’ Ze wil maar zeggen, er is werk aan de winkel.

Na bijna 40 jaar actief te zijn in deze sector bruist Myranda nog steeds van de energie. Niet voor niets werd ze ooit als een van de topvrouwen van de sector genoemd. Die energie is hard nodig. Maar haar energie alleen is niet voldoende. Samen Sterk is de lijfspreuk van het PCN. Lid worden of zijn is fantastisch. Maar actief lid zijn is nog veel beter.

 

Cookie beleid

Deze website maakt gebruik van cookies die noodzakelijk zijn voor het functioneren ervan en die nodig zijn om de doeleinden te bereiken die worden geïllustreerd in het privacybeleid. Door dit te accepteren OF door deze pagina te scrollen OF door te gaan met browsen, gaat u akkoord met ons privacybeleid.