Sinds hij in 1970 de eerste straathoekwerker van Nederland werd, houdt August de Loor zich bezig met drugs en drugsbeleid. Hij richtte in 1986 het Adviesburo Drugs en is medeoprichter en voormalig adviseur van de Amsterdamse Bond van Cannabis Detaillisten (BCD). In de jaren negentig ontwikkelde hij de Safe House Campagne en werd hij een grondlegger van het testsysteem voor drugs op de dansvloer dat nog steeds wordt gebruikt In 2017 richtte hij het Cannabinoïden Adviesbureau Nederland (CAN) op, een branchevereniging voor producenten en verkopers van CBD producten. De gemeente Amsterdam onderscheidde De Loor in 2017 met de Frans Banninck Cocqpenning.

Deborah Bruin behaalde in 2011 cum laude haar meesterstitel in zowel straf- als bestuursrecht aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Haar afrondende scriptie, “Onkruid vergaat niet”, gaat over de ontwikkeling van het Nederlandse coffeeshopbeleid en de samenwerking tussen straf- en bestuursrecht. Het PCN heeft een herdruk van deze scriptie uitgegeven. Deborah’s moeder Myranda runde lange tijd een coffeeshop in Rotterdam en was jarenlang bestuurslid van het PCN. Deborah deed in deze coffeeshop werkervaring op, wat haar een uniek perspectief geeft, zowel de theorie als de praktijk.

Jan Brouwer studeerde rechten en geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen en is sinds 2005 hoogleraar Algemene Rechtswetenschap aan deze universiteit. Hij richt zich op vraagstukken over openbare orde en veiligheid en publiceert sinds 1996 over drugsbeleid. Brouwer mengt zich regelmatig in het publieke debat over cannabisbeleid. Volgens de immer helder formulerende hoogleraar is gereguleerde wietteelt juridisch mogelijk en bieden ook de VN drugs verdragen en het Schengen verdrag hier ruimte voor. Regulering van wietteelt op basis van gezondheidsargumenten is goed te verkopen, vindt Brouwer, maar de wietpas is juridisch onhoudbaar.

Joachim Helms is naast oprichter Arjan Roskam al jaren hét gezicht van Greenhouse Amsterdam, een van de bekendste coffeeshopketens ter wereld. VICE noemde hem “het blowmaatje van de grootste artiesten op de aarde”. Helms was een aantal jaren voorzitter van de Bond van Cannabis Detaillisten (BCD) en is nog steeds woordvoerder van deze bond. Hij was lid van de stuurgroep Cannabis Connect en verschijnt regelmatig in nationale en internationale media.

De bekendste cannabisactivist van Duitsland richtte in 2002 het Deutscher Hanfverband (DHV) op, dat is uitgegroeid tot de grootste organisatie voor legalisering van cannabis in Europa. In 2014 won Georg Wurth een miljoen euro bij het televisieprogramma Millionärswahl met de belofte het geld te besteden aan de strijd voor legalisering van cannabis in Duitsland. Hij stak het geld onder meer in een serie spotjes die in bioscopen door heel Duitsland te zien waren. Wurth spreekt regelmatig met parlementsleden en gezagsdragers, zeker sinds de huidige regering de legalisering van cannabis voor recreatief gebruik heeft aangekondigd.

Toen cannabis legaal werd in Colorado besloot de in Denver werkzame advocaat Bob Hoban zich te specialiseren in alle juridische aspecten van de cannabisindustrie. Hij richtte de Hoban Law Group, een van de eerste volledig in cannabis gespecialiseerde advocatenkantoren in de Verenigde Staten. Hoban doceerde over cannabis regulering en wetgeving aan de universiteit van Denver en was betrokken bij de ontwikkeling en vormgeving van cannabisbeleid in meer dan dertig landen. Hij is een veelgevraagd spreker op congressen en symposia en wordt gerekend tot de invloedrijkste mensen in de wereldwijde cannabisindustrie.

In 1997 richtte Hilary Black in Vancouver de British Columbia Compassion Club Society (BCCCS) op, de eerste dispensary voor medicinale cannabis in Canada. Het zou nog tot 2001 duren voordat de Canadese regering medicinale cannabis legaliseerde. De B.C. Compassion Club was behalve een mediwiet winkel ook een wellness center, waar patiënten therapieën konden volgen. Black ging in 2015 werken voor Canopy Growth, een van de grootste cannabisbedrijven ter wereld. Ze bekleedde er verschillende functies waaronder die van Chief Advocacy Officer. Voor haar werk op het gebied van medicinale cannabis ontving ze in 2012 de Queen Elizabeth II Diamond Jubilee Award.

Mede-eigenaar van coffeeshops Koffie en Dromen -beter bekend als De Blowboot- in Almere en Koffie en Dromen in Lelystad. Oprichter van de stichting Epicurus Foundation en brein achter Cannabis Connect, de Transparante Keten congressen in 2013 en 2018 en de Grass Poll, een enquête onder cannabisconsumenten. Voormalig bestuurslid van het PCN en de BCD, de Bond van Cannabis Detaillisten. Medeoprichter van Aardachtig, een van de tien aangewezen wietproef telers. Bart Vollenberg is gepokt en gemazeld als cannabisondernemer, gesprekspartner van de overheid, bondsbestuurder én lijdend voorwerp van een vervolgingspoging van het openbaar ministerie, die al sinds 2009 duurt.

Paul Depla werd geboren in Eindhoven, was wethouder in Nijmegen, burgemeester van Heerlen en is sinds 2015 burgemeester van Breda. In 2014 was hij een van de drie initiatiefnemers van het Manifest Joint Regulation. Deze oproep aan de landelijke politiek om de achterdeur van de coffeeshop te reguleren werd door ruim zestig gemeenten ondertekend. Ook na dit manifest is Depla zich in blijven zetten voor regulering van cannabis, zowel achter de schermen als in de media. Over de wietproef zei Depla op 12 december 2021 op NPO Radio 1: ‘Als je ziet hoeveel andere landen ons inmiddels al hebben ingehaald, moeten wij het dan nog vier jaar lang doen met een experiment? Of gaan we ook sneller een volgende stap zetten?’

Samen met zijn levenspartner Ines werd John Meijers bekend als “model wietkwekers”. Nadat hij jarenlang in het geheim cannabis had gekweekt voor coffeeshops, besloot het stel om in 2008 uit de kast te komen. Ze verhuisden naar een afgelegen boerderij in het Friese Bierum en gingen in volledige openheid kweken, met kennisgeving aan de autoriteiten. De opzet was het uitlokken van een proefproces en een doorbraak in de slepende achterdeur discussie. Dit lukte niet, maar de wietproef leek dé kans om hun droom om legaal te kunnen kweken toch waar te kunnen maken. Bij de loting vielen ze net buiten de boot, maar na het afvallen van een andere producent lukte het alsnog. Holigram, een samenwerking met het Groningse voedingsbedrijf Biobizz, is een van de aangewezen wietproef telers.

Nicole Maalsté is als onderzoeker, adviseur en publicist werkzaam bij Acces Interdit. Ze studeerde Algemene Sociale Wetenschappen in Utrecht en geldt als een van de bekendste cannabisexperts van Nederland. Ze publiceerde drie boeken over cannabis, ‘Het Kruid, de krant en de kroongetuigen’ (1993), ‘Polderwiet’ (2007) en ‘De wietindustrie – de slag om de achterdeur’ (2015), de laatste twee samen met haar partner Michiel Panhuysen. Ze deed tientallen onderzoeken naar deelonderwerpen, meest recent naar toepassing van het schaarse recht op coffeeshops in Apeldoorn. Maalsté was actief voor Epicurus en Cannabis Connect en publiceert al jaren in HighLife, het oudste cannabistijdschrift van Europa.

Sander Hewit runt coffeeshops Stepping Inn in Heerhugowaard en Stepping Out in Alkmaar. Een oude rot in het vak en een coffeeshopondernemer in hart en nieren. Zijn broer Ricardo is het langst zittende PCN bestuurslid aller tijden, Sander trad in juni 2022 toe tot het bestuur van de vereniging.

De Toermalijn, geopend in 1990, is een begrip in Tilburg en ver daarbuiten. Willem Vugs en zijn vrouw Marianne runnen de coffeeshop, die over een fraaie achtertuin beschikt. In 1999 waren zij medeoprichters van vereniging De Achterdeur, waarin de lokale shops zich verenigden om samen met de toenmalige burgemeester Johan Stekelenburg te pleiten voor regulering. In augustus van dit jaar omarmde de Toermalijn als eerste coffeeshop web 3.0, met een digitale ledenpas, gebaseerd op blockchain technologie. Wie lid wordt van dit On Chain Smokers programma krijgt vijf procent korting op alle cannabisproducten. De bedoeling is dat niet alleen meer coffeeshops maar ook Spaanse cannabis clubs zich aan gaan sluiten en in de toekomst wellicht ook Duitse fachgeschäfte voor cannabis.

Als kind wilde Tim Vis al advocaat worden. Hij studeerde strafrecht en International Criminal Law aan de Universiteit van Amsterdam. Tijdens zijn studie liep hij stage bij Spong Advocaten, waar hij daarna ruim acht jaar werkte. Met Spong en Sidney Smeets schreef hij ‘De hypocrisie van de achterdeur - Waarom het Nederlandse softdrugsbeleid onhoudbaar is’ (2012). Vis was direct betrokken bij de ontwikkeling van de Wet gesloten coffeeshopketen van D66 en zat in “Vak K’ toen Vera Bergkamp dit wetsvoorstel in de Tweede Kamer verdedigde. In 2020 begon hij met een compagnon Vis & Van Reydt Advocaten. Tim heeft zich gespecialiseerd in het recht rond het zelfverkozen levenseinde en euthanasie, alsook in jeugd- en adolescentenstrafrecht en zaken betreffende cannabis en het gedoogbeleid. Daarnaast heeft hij ruime ervaring met bijstand rond verdenking van georganiseerde criminaliteit, fraude en witwassen. Verder staat Tim cliënten bij in tuchtzaken, maar ook bij toepassing van bestuursstrafrecht of bestuurlijke handhaving.